Artık suskunluğum bitmeli!
Hüzünlerimin, acılarımın asıl nedeni;
Mimarı, ortaya çıkardığı eseri:
He, deyişlerim; Evet, deyişlerim;
Tabii, deyişlerim...
Hepsi bir cinayet aleti misali,
Döşüme, ta ciğerime dokunuyor;
Eh! acıtıyor...
He, dememeyi bilmem mi hiç?
Bilirim de susarım hep.
Artık suskunluğum bitmeli!
Şikayetçiyim işte:
Ha, deyince,
Peki, evet. demelerimden.
Dudaklarım, evet, der gibi hep;
Gözüm, tabii;
Ellerim ise olur, pekî...
Peki ya dilim?
Hep sus, hep bir sus içinde,
Benim sivri, çatallı dilim.
Artık suskunluğum bitmeli!
Sevenlerimden dahi olsa,
Ne gözümle ne elimle,
Dilimle, ağzımdan ona
"Hayır" diyebilmeli.
Ve böylece suskunluğum bitmeli!..
Murat Dicle
25.11.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder