Hoşbuldum çiçeğim

Birgece, ne aşkı ne de sohbeti, ummadığım bir anda geldin. Girdin ve güneş gibi doğdun yüreğime. Niyet yoktu, varsa da umudum hiç yoktu. 

Artık bir kıpırtının bile olmadığı karşı yürekten umudumu kesmişken, gelen ruhun ile titredim. Ruhunun güzelliği ile bezenmiş yüzün hiç çıkmadı aklımdan. Gözlerindeki o anlamlı ve hüzün dolu bakışlarla suskunlaştım. Kimi zaman konuşamadım, kimi zaman da bakmaya doyamadım.

"Evime hoşgeldin" dedin ilk önce. Hoşbuldum çiçeğim, gül kokulu bebeğim.

Rahmet eylesin "olduğundan", rahmet eylesin "doğduğundan"; ne mutlu ki seni bana getirdiler ve ne mutlu ki seni buldum; kapkaranlık bir gecede elimi attığım okyanusta. Ve ne mutlu ki "onalara", senin yüzünü güldürdüm. Sözüm olsun sana; hep güldüreceğim!