Bir tek kelimem ile seni olduğun yerde öldürmek, öldüresiye öldürmek istiyorum. Yüreğimin tiz çığlaklarıyla seni bitirmek, öylece ölesiye evire çevire seni öldürmek istiyorum, ta içimde bir yerlerde: Bir başına kalasın, toprağın üstünde öylece dikilesin diye; ölü gibi sessizce, hayalimin de ötesinde... Oysa ne diye yapamıyorum, deli miyim ne? Seviyorum diye belki de...
Anlamamazlık sinmiş tüm bedenine. Anladığın anlatılan mı ki, anlamışcasına hançeri böğrüme saplarsın, hunharca. Katil misin, nesin sen? Bir zamanlar mı sevmiştin beni, oysa şimdi hiç? Güvenmiyor musun, güvenemiyor musun? De hadi söyle, ne işin var öyleyse benimle?! Tırnaklarına yazık, yediğin; bu ne yapıyor yine, diye düşünürken her gece. Belki de hiç düşünmedin, sadece fırsat bekledin. Hançerin üstüne düşürttün beni. Düştü, kendi düştü, diyebilesin diye... Muamma, muamma!..
Başımı ağrıttın, günümü kararttın, işimi sakata uğrattın! Peki ne diye? Saçma sapan işler, saçma sapan... Çocuk musun, utanmadın mı şimdi sen? Tüm bunları yazdırttın... Belki de isteğin bu idi; yazayım, yazayım, kendimi aşayım istedin, en iyi dileklerinle... Hı?
Murat Dicle
22.10.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder