Ellerim Seni Çiziyor

Oysa ki sevgilim sen,
Aklımda fırtınalar kopartıyorsun...
Aramadığında,
Yazmadığında,
Tüm bunlar biriktiğinde;
Çalkantılı dalgalar halinde,
Aklımın bir ucundan,
Öteki ucuna kadar
Vuruyorlar bir bir
Acımasızca:
Fikrim oluyor,
Dilime vuruyor,
Zikrim oluyorsun aniden...

Ve dilim yetmiyor,
Ellerim seni çiziyor:
Her bir harften
"Sen" yapmak isterken,
Uzun uzun şiirler çıkıyor ellerimden...

Murat Dicle

Bir 1 Daha Eklenmesin

1 biz ölmedik.
300 öldük.
1 daha öldük.
Üstüne 1 kez daha öldük.
Yatacağız, kalkacağız;
1 kez daha öldük mü,
Bakacağız?!

Gece sarsın,
1'er kez daha ölenlerin ailelerini,
Sevenlerini.
Bu gece iyi olsun bari,
1 kez daha kötü haber gelmesin.

N'olur, bir 1 daha eklenmesin!..

Murat Dicle

Sana seslenen

Düşün ki
Bir dağın eteklerinde,
Evinin bahçesindesin.

Düşün ki
Bahçede çiçeklerin,
Meyve veren ağaçların var.

Düşün ki
Ağaçlardan kopardığın meyvelerdir,
En güzel reçellerinin malzemesi.

Düşün ki
Sofranı süsler,
Bahçenin çiçekleri.

Düşün ki
Biri sana seslenir kapıdan,
Ben geldim, diye...

Ve düşün ki,
O seslenen benim,
Sen mutlu ol diye,
Ekmek getiren...

Murat Dicle

BEN'SEN

Sen, diye başlıyor hep şiirlerim,
Farkında mısın?
Ben, diyemiyorum,
Sen, bende var olduğundan beri...

Sen, ilk günden mahallelim;
Sen, ilk günden çocukluğum;
Sen ilk günden dostum gibi:
Kaybedilmeyecek kadar değerli...

Ve yine sen,
Hep sen,
Ve hep sev'sen,
Eğer sen, ben'sen...

Murat Dicle

Düşünür kadın

Kara saçları kızıla çalmış,
Bu yaşında sevdaya bulanmış.
Ürküyor yeni gelin gibi,
Der durur:
Ah ben ne edeyim,
Nerelere gideyim?

Düşünür kadın, düşünür...
Evlat telaş eder mi
Ki geleceğini etkiler mi?
Ölen geri gelmez amma
Acep bir şey der mi?
Kadınım,
Arzularım var benim;
Velakin Hak reva görür mü,
Ki bir buse versem,
Sevdiğimi sevindirsem?

Düşünür kadın, düşünür...

Murat Dicle