Koca Burunlu

Geniş yolda yürüdüğünü sanan;
Dar sokakların en bedbaht kişisi!
Evet, evet sen!..
O düşüncelerini pırıltılı sanan,
Karanlıklar içerisindeki kör adam, sen!
Sen! Dedim ya, evet sen...

Bak! Takmadı beni.
Koca burunlu seni.
Havalarda mı o şimdi?!
Peh!
Kıçımın kenarı,
Yıldır yıldır yanarı...

Murat Dicle
27.10.2014

Güzel kadına

Ben senin en saf ve en güzel ilk haline aşık olmuştum. Seni benim ömrüme katmak için çok çaba gösterdim. Oysa benim kadar çaba göstermeyen ve benden daha şaşalılardı elini tutabilenler. Sen, varlığınla övünürken, benim varlığımı hiçe saydın hep. Sana olan ilgim, senin piyasanı kızıştırmaktan öteye geçmedi. Ve sen bundan da istifade ettin hep. Ve şimdi...

Ve şimdi ellerin, o ilk saflığını yitirdi ve görünmez bir nasıl bürüdü ta ayalarına kadar -ki onu sadece ben görebildim, hala saf bakabilen gözlerimle. Yıllar geçti, nasır, ruhunu bile sardı, katılaştırdı seni. O güzelliğin bir fotoğraf olmaktan daha öteye geçemedi, yıllar seni benim gözümde küçülttükçe. Ve şimdi sen, kullanılmışlık kraliçesi, bana mı tamah ettin? Neden? Senin kıymetini bilememişim meğer! Ya, öyle mi? Peki ben hala safken, sen pis pis kokarken ki ruhunu kastediyroum; ben seni nasıl sevebilirim yeniden? Reva mı bu şimdi? Artık dengim değilsin, al git güzelliğini, sürt nereye istersen... Ama dur! kusuruma da bakma. Anla beni, içim kaldırmaz artık seni...

Murat Dicle
24.10.2014

Tatlı su kurnazları

Tatlı su kurnazları vardır. Aramızdalar; bilenler bilir, bilmeyenler, aman ne de bilgiliymiş, der genelde. Ondan alır sana satar, senden alır ona satar. Aradaki bağı bilemezler, göremezler sansa da bu tatlı su kurnazı, arada yakalanır, yakalarlar ondan da tatlı su tobağaları. ;) Ses etmezler tabii... Ah! siz yok musunuz siz, tatlı su kurnazları; yesinler sizi tatlı su tosbağaları... ;)

Murat Dicle
23.10.2014

Yapmalı

Bir darbe gelir... Bilemezdin nereden gelecekti. Vurur seni en korunmasız yerinden. İçin acır, organların parça parça oldu sanırsın. Ah öldüm ben, bile diyemeden yığılır kalırsın. Bakarlar sana, sen, ben iyiyim, bir şey olmadı ki, dersin. Çünkü acısınlar istemezsin. Gülerler... Kalkarsın yine de; dilini ısırmış adamın maymunluğundan sıyrıldığı gibi devam edersin çiğnemeye. Hazmedersin darbeyi; çiğnersin gelmişini geçmişini, evveliyatını, evladını, doğuranını, doyuranını, yaradanını... Sinersin sonra köşeye, acısınlar istersin sessizce. Oysa kendinle çelişirsin; kendini yiyip bitirirsin öylece, sindiğin köşede. Ne yapmalı, ne yapmalı peki? Suçlu aranmamalı!.. Başına ne geliyorsa, kendinden geldiğine inanmalı. Düştüğünde, ah, demeyi, sana gülenleri görünce, onlarla gülmeyi, yapabilmeli!.. Ah, nasıl, nasıl? Bu yaşımda ne zor şey bu böyle. Zor, zor ki ne zor beyim. Çok zor. Yapamam... Yapmalısın, yapmalıydı, dememek için sen öldüğünde... Evet! Yapmalı, yapmalı, yapmalı...

Murat Dicle
23.10.2014

Nesin sen?

Bir tek kelimem ile seni olduğun yerde öldürmek, öldüresiye öldürmek istiyorum. Yüreğimin tiz çığlaklarıyla seni bitirmek, öylece ölesiye evire çevire seni öldürmek istiyorum, ta içimde bir yerlerde: Bir başına kalasın, toprağın üstünde öylece dikilesin diye; ölü gibi sessizce, hayalimin de ötesinde... Oysa ne diye yapamıyorum, deli miyim ne? Seviyorum diye belki de...

Anlamamazlık sinmiş tüm bedenine. Anladığın anlatılan mı ki, anlamışcasına hançeri böğrüme saplarsın, hunharca. Katil misin, nesin sen? Bir zamanlar mı sevmiştin beni, oysa şimdi hiç? Güvenmiyor musun, güvenemiyor musun? De hadi söyle, ne işin var öyleyse benimle?! Tırnaklarına yazık, yediğin; bu ne yapıyor yine, diye düşünürken her gece. Belki de hiç düşünmedin, sadece fırsat bekledin. Hançerin üstüne düşürttün beni. Düştü, kendi düştü, diyebilesin diye... Muamma, muamma!..

Başımı ağrıttın, günümü kararttın, işimi sakata uğrattın! Peki ne diye? Saçma sapan işler, saçma sapan... Çocuk musun, utanmadın mı şimdi sen? Tüm bunları yazdırttın... Belki de isteğin bu idi; yazayım, yazayım, kendimi aşayım istedin, en iyi dileklerinle... Hı?

Murat Dicle

22.10.2014