Dert, yapışmış içime, gitmiyor hüzünler ve seneleri devirdi. Artık derdimle mutlu oluyorum sanki. Arabesk bir duygu kaplamış sanki içimi. Cahilleşiyor gönlüm. Sürtünmüş binlerce ruha, artık yürek nasır kaplamış.
Artık iki kutupluyum, an ve an değişiyor hislerim. Hastalık bu belki! Kimbilir. Yazın başka, kışın başka, sabah ayrı bir ben, akşam bambaşka bir ben. Geçerken meridyenleri, kutuplara yolculuk ediyorum.
Ağla be gönlüm, ağla! Belki, ilacın bu senin. Tutma içinde biriken, tortulaşmış, pis gözyaşlarını. Sal gitsin. Korkma! Sal!
Murat Dicle
Murat Dicle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder